آی خدا!
چرا؟
چرا وادارم کردی بیام تو این دنیا؟
چرا بهم حق انتخاب ندادی؟
چرا کسی ازم نپرسید که: هی بشر! تو اصلاً می خوای بیای تو این دنیا یا نه؟!
خدایا! چرا بهم نگفتی که این دنیا اینقده نامرده؟
چرا نگفتی که اینجا آزادی معنی نداره؟
چرا نگفتی که اینجا دل فقط یه نماده؟
چرا نگفتی که نمی شه رو هیشکی حساب کرد؟
چرا نگفتی نمی شه به هیشکی تکیه کرد؟
چرا نگفتی که اینجا زود فراموش میشه خوبیا؟
چرا نگفتی که همه یادشون میره از کجا اومدن، کجا قراره که برن؟
چرا نگفتی هیشکی غیر خودش چیزی نمی بینه؟
چرا نگفتی همه، همه چیزو واسه خودشون می خوان؟
چرا نگفتی کسی اگه خوبی هم بکنه، فقط واسه اینه که خودش سودی می بره ازش؟
آی خدا!
تو که نشستی تو تخت پادشاهیت،
تو اوج آسمون،
جایی که دست بنده هات بهت نمی رسه!
آی خدایی که همیشه می بینی ماها رو!
شده تا حالا دلت بسوزه واسه منی که هیچوقت نخواستم باشم رو زمینت؟
شده یه بار پیش خودت برگردی بگی:
آخی! دختره بیچاره!
شده بخوای بَرَم گردونی همونجایی که ازش تبعیدم کردی به زمین؟
اصلاً می دونی چیه؟
من نخواستم که برگردم به اونجایی که ازش اومدم
فقط منو ببر جایی که هیشکی کاری به کارم نداشته باشه
اینکه تنها باشم، تنهای تنها، واسه خودم زنده باشم،
همین کافیه برام!
چون اینجا من یاد گرفتم که نمی شه رو هیشکی حساب کرد
حتی اگه اندازه یه دنیا دوسش داشته باشی،
نباید بش تکیه کنی!
آی خدا!
. . . !
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: